zelfs als het regent, is het licht - Reisverslag uit Isla Cristina, Spanje van nellekeenadoverwinteren - WaarBenJij.nu zelfs als het regent, is het licht - Reisverslag uit Isla Cristina, Spanje van nellekeenadoverwinteren - WaarBenJij.nu

zelfs als het regent, is het licht

Door: adbut

Blijf op de hoogte en volg

20 Februari 2008 | Spanje, Isla Cristina

Lieve allen,
Even een korte bijdrage vanuit een nu wat nattig Spanje. Zoals in de titel al aangegeven, blijft het - ook bij een regenbui - heerlijk licht. En de stevige onweersbuien van de voorbije twee nachten vielen, precies,.. in de nachten. Het water was hoognodig, de storm niet direct. Er spoelden 2 grote (dode) zeeschildpadden aan en het strand ligt weer boordevol schelpen. Vorige week een tocht gemaakt naar het beroemde zanddorp El Rocío (geen bestrating, bijna een filmdecor voor een paëlla-western). Daarna naar het Columbusmuseum vlak bij Huelva, waar de karvelen van C's reis toen hij Amerika ontdekte schitterend nagemaakt in een meer ter bezichtiging liggen. Je houdt het niet voor mogelijk hoe klein de ruimte is waar zo'n 40 mannen maandenlang en altijd nat werden ondergebracht. Hoezo, de romantiek van het zeemansleven.
We krijgen steeds meer de indruk dat de Spanjaarden in tegenstelling tot de Portugezen het Europese geld uitstekend weten te besteden aan goede infrastructuur en toeristische trekpleisters. In elke stad zie je stevig gebouwd en gerenoveerd worden, de wegen zijn ruim en verzorgd en musea e.d. een plaatje. De Spanjaarden zijn over het algemeen zeer vriendelijk en behulpzaam, ook al spreken ze geen woord buiten de deur.
Welnu, dat was het voor deze keer. We maken gemiddeld 1 dagtocht per week en zo schieten de dagen voorbij. Over een week of 4 (half maart) vangt de terugreis aan: we hopen begin april in Zeeland aan te komen. En dan naar huis, de tuin op orde brengen, uitpakken, schoonmaken, inpakken en weer wegwezen voor een nieuwe overwintering. Als we het huis verkopen gaan we toch maar eerst een jaar of wat rondtrekken, want het zigeunerleven bevalt ons zeer.
Lieve lezer, dat was het weer,
een hartelijke groet & knuf van
Ad&Nelleke



  • 20 Februari 2008 - 11:46

    Rita & Fred:

    Ja ja het echte zeemansleven met scheurbuik, kielhalen en andere genoegens. Ik ben benieuwd uit welke gids jullie al die te bezoeken plaatsen en bezienswaardigheden halen? Hoor ik nog wel eens. Het geld uit de Eur. fondsen wordt voor specifieke projecten toegewezen, vergeet niet dat Spanje eerder meedeed met de E.U. dan Portugal en het ambt. apparaat is en was in Spanje beter ontwikkeld. Eindelijk iets positiefs over ambtenaren!
    Blijf genieten en dat doen wij ook met jullie verhalen.
    Rita & Fred

  • 20 Februari 2008 - 13:12

    Maxi:

    Lieve verre familie, iedere keer weer een blijde verrassing mét een lesje, prima!
    Heel veel dank. Zaterdag de verjaardag was goed, dank nog voor jullie felicitatie. Morgen zitten we bij Coby aan de lunch. Liefs en gezondheid,
    Ben & Maxi

  • 20 Februari 2008 - 14:35

    Dina:

    Hoi Ad en Nelleke
    Ze zeggen altijd dat ik een van de zigeuners ben.Uullie zijn echte. Het klinkt allemaal fantastisch.We zouden er bijna ook aan beginnen.Geert had het er vanmorgen over we konden het weleens voor een maand proberen.Dus wie weet wat er nog gebeurt.Ga gezellig zo door en we horen weer van jullie.Hartelijke groeten Geert en Dina

  • 21 Februari 2008 - 08:16

    Dineke:

    Beste Ad en Nelleke,

    Fijn dat het jullie goed gaat. In Groningen valt het weer ook niet tegen. En voor Ad: we hebben een zeer goed Elsevier rapport vvoor onze Tl. Afgelopen zaterdag voorpagina nieuws van het Dagblad. Je begrijpt we zijn apatrots.

    Groeten Dineke

  • 22 Februari 2008 - 10:54

    Jaap:

    'zelfs als het regent, is het licht' een mooie, pakkende titel, Ad.
    Je gaat steeds meer op Paulo Coelho lijken. Nu nog een uitgever.
    Heel veel liefs en tot gauw, Jaap en Mieke (die weer loopt als een kievit ....)

  • 24 Februari 2008 - 20:57

    Francis:

    hoi beiden vandaag jullie kaartje ontvangen bedankt het was een lichtpuntje in de donkere dagen.
    Afgelopen zaterdag waren chris en ik voor een verlaat valentijns kadootje gezellig wezen wokken sinds jaren een keertje samen . Souf was werken en christian was bij een vriendje slapen.
    Om 10 uur waren we naar huis gegaan.
    samen nog gezellig wat gedronken en om half twaalf zegt chris ik ga vast naar bed want ik ben moe en morgenochtend gaat de wekker weer om 6 uur,want hij moest voor het zoveelste weekend achter nelkaar weer werken. Ik kijk nog even CSI af en op het moment dat ik aan het afsluiten ben komt hij naar beneden spierwit en kan bijne niet meer praten
    zijn arm doet ontzettend zeer en hij heeft pijn op zijn borst nou dan weet je het wel he. Ik gelijk 112 gebelt. Die waren er na ongeveer een kwartiertje. Sebas was boven en die heb ik naar beneden geroepen en we hebben samen chris overeind gehouden . Na een hartfilmpje werd duidelijk dat hij gelijk naar Antwerpen moest om te dotterenen als dat niet kon een bijpas.
    Hij had gelijk medicijnen en weet ik veel wat nog meer maar hij knapte een beetje op en ze hoopten dat hij in Antwerpen zou zijn voor er een infa
    kwam maar bij de afslag naar Belgie ging het mis ik hoor de zuster achterin vloeken en hartmassage doen toen stond zijn hart dus voor de eerste keer stil e3n had hijmzijn infarct gehad. Ambulance op de vluchtstrook en toen de broeder ook naar achteren en had hij zijn tweede hartstilstand ze hebben hem toen gepadeld daar heeft hij nu nog schroei vlekken van ze hebben toen om nog een ambulance gevraagd omdat ze bang waren dat ze hem aan het kwijt raken waren en ze zo niet verder wilden rijden
    toen ging het weer mis weer met die paddels intussen was de andere ambulancr er ook ze hebben chris toen stabiel gekregen en met een rotgang verder naar Antwerpen met twee ambulances is tie nu hartstikke trots op wat wil je nog meer zoveel aandacht zwaai lichten en sirenes voluit. Gelukkig kon hij gedotterd worden en heeft hij een stens. Het gaat nu gelukkig goed met hem en de schade is beperkt gebleven doordet hij het echte infarkt in de ambulance kreeg want de cardioloog zei dat hij heel veel mazzel heeft gehad want als het thuis was gebeurd had hij het niet overleefd. Maar ik was doodsbang hoor want je staat erbij en je kijkt ernaar en je ziet zo het leven uit iemand wegvloeien en je bent totaal machteloos en ik heb me nog nooit zo kwetsbaar gevoeld ik dacht echt dat ik hem kwijtwas. Souf is ook naar antwerpen gekomendaar was ik wel heel blij mee.Om kwart voor twee waren we in het UZA en om half vier kwam de broeder
    dat ik naar hem toe mocht hij lag erbij of dat er niets gebeurd was zegt tie jammer he ik heb het deurtje boven even opengetrokken maar ik werd gelijk weer terug naar beneden geschopt. Hij moet nog in het ziekenhuis blijven omdat hij nog last heeft van hartritme stoornissen maar violgens de cardio gaat dat vanzelf
    over en anders krijgt hij daar medicijnen voor. Nou dit was ons avontuur van de laatste week. Met hoe alles gegaan is kunnen we er nu grapjes overmaken Maar het was doodeng.
    Souverein heeft het heel erg naar zijn zin bij het korps en Sebas moet 5 maart op gesprek bij het loodswezen. Hij heeft als kok gesolliteerd op de loodsboot dat is zijn grote droom kok worden en varen
    die riep toen hij klein was la of ik wordt loods en als dat niet lukt wordt ik kok.
    Lieve groeten en dikke knuffels van al de Offenbachjes

  • 24 Februari 2008 - 21:06

    Francis:

    kijk niet naar de type fouten en het ontbreken van komma's en punten je weet ik ben lui ,slordig enzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

  • 27 Februari 2008 - 15:27

    Han En Pedro:

    Dat het zigeunerleven jullie best bevalt, is ons ( allen) wel duidelijk geworden. Hebben jullie inmiddels ook viool leren spelen en een beer leren dresseren en zakken leren rollen: volgens de nostalgische verhalen behoort dat allemaal tot het lustige Zigeunerleben, en je moet toch ook rondkomen, nietwaar?
    Hier is alles OK, en we verheugen ons op het straks weer reizen met de camper; maar voor we weggaan, hopen we jullie in elk geval over de spaanse avonturen nog wat te horen vertellen.
    En wat het onderwijs betreft, wees blij dat je er niet meer bij bent: we hebben het met zijn allen, in opdracht, helemaal verkeerd gedaan (zien jullie ook TV, zoja, dan was deze laatste opmerking dus overbodig.
    Nog een goed verblijf en een goede terugreis toegewenst,
    Han en Pedro

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Spanje, Isla Cristina

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 210
Totaal aantal bezoekers 30047

Voorgaande reizen:

25 September 2007 - 15 April 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: